Mały pampuch

We wulkej kuchni pjeku so słódne pampuchi – jedyn wulki a kulowaty, druhi mały a šwižny. Mjeztym zo wulkeho pampucha wšitcy wobdźiwaja, so woni małemu pampuchej směja. Zrudny a wumjezowany so mały pampuch čuje. Šefkuchar pak ma dobru wutrobu: Wón jeho tróštuje a jemu radźi do dalokeho swěta hić, zo by žiwjenje zeznał.

Na swojim pućowanju zetka mały pampuch lubozne a pomocliwe stworjenčka – mjez nimi tež potajne, mytologiske postawy. Wone dadźa jemu zmužitosć, skrućeja jeho sebjewědomje a škitaja jeho před strachami.   
Tola jednoho dnja so jemu jara za domiznu styska. Žedźba za ćopłej kuchnju a znatymi wónjemi je dale a sylniša. Přećelne lutki jeho tuž hišće do hód zaso domoj přewodźeja.

Zmužiće, ze sylnje pukotacej wutrobu a połny předwjesela steji mały pampuch skónčnje zaso před kuchinskim woknom … wćipny, kak jeho witaja.