Běži woda, běži


Lubi přećeljo a lubowarjo serbskeho hudźbneho dźiwadła, lubi hosćo!


Z hesłom “Běži woda, běži” poda so Serbski ludowy ansambl do noweje hrajneje doby 2024/2025.

Łužica wotłožuje so ze słowa “łuža”, štož zwobrazni něhdy raz włóžnu a bahnojtu kónčinu. Łužica so hiba, to pokazaja rańše rjosa na łukach, małe rěčki, měrne haćiki a nic naposledk syć rěkow w Błótach a nowa Łužiska jězorina. Z pohibom přińdu tež změny.  Kónčina pyta nowy šat a budźe jón tež prawje bórze zdrasćić.

Nowa produkcija “Powědanja wo wodźe”, kotraž na powědančkach Jurja Brězana w swojej knize ze samsnym mjenom z lěta 1986 bazěruje, zwjaza poetiski wid spisowaćela na wodu we Łužicy z jeje hrožacej nuzu. Woznam mjena “Łužica” je z tym wohroženy!

Tež w nowym dźěćacym kruchu “Abrafaxy a Čorny młyn” je woda wažny element při dźěławosći młyna. Premjera produkcije budźe spočatk nowembra. 
 
Rejowanski kruch „Smy! – Sym?“ zaběra so ze zakładnym prašenjom serbskeje identity. Tež tu w přenjesenym zmysle wšitko běži: Tradicija a moderna so na swojorazne wašnje zetkatej. Kak dožiwja Serbja změnu? Kak zmištruja krok mjez serbskej drastu a krótkim šatom? Choreografka Gundula Peuthert je so pola mnohich naprašowała, hač maja jenož jeničku, na tradicije nawjazanu serbsku identitu. Eksistuje tuta docyła hišće abo je to jenož přeće staršich?

W ptačokwasnej stawiznje smy zaso na wodźe po puću. Na łódźi z Drježdźan do Prahi  dožiwja Jan a swoji přećeljo njeličomne překwapjenki. Poprawom chcychu jenož měrnje po rěčce jěć a wjeselo měć. 

Wjeselće so z nami na mnoho dalše wjerški w tutej hrajnej dobje a budźće pola nas z hosćom hdyž powěda so k swjatkam dalša napjata stawizna dokoławokoło serbskich powědkowych postawow abo hdyž kulturna zahroda hižo k štwórtemu razej swoje wrota wočini.

Přejemy Wam a nam napjatu hrajnu dobu 2024/25 połnje dožiwjenjow. 
Wjeselimy so na was!

 

Tomas Kreibich-Nawka

INTENDANT

Diana Wagnerec

JEDNAĆELKA

Doporučenja