3. Sinfoniski koncert

Detlef Kobjela
Ouvertüre zur „Spreewaldoperette“

Francis Poulenc
Deux marches et un intermede

Arthur Honegger
Pastorale d’Ete 

Marc Delmas
Rhapsodie Lusacienne
für Orchester und Solovioline

Claude Debussy
La Mer 
(Arrangement: Iain Farrington)

3. sinfoniski koncert poda so tematisce k rěce Seine na spočatku 20. lětstotka. Paris bě w tehdyšim času jedyn z najinowatiwnišich hudźbnych centrow Europy z mnohostronskimi wuwićemi a prudźenjemi. Claude Debussy, najstarši ze štyrjoch francoskich komponistow koncerta, je znaty jako tworićel noweho myslenja w zynkach. Wón etablěrowaše a kultiwěrowaše zwukowe płoniny porno sebi. Zynki pohibuja so při tym stajnje w přechodach a nastanu klinčace „mólby“. Arthur Honegger a Francis Poulenc - wobaj čłonaj 1920 zrodźeneho zjednoćenstwa komponistow „Les Six“ – faworizowaštaj porno tomu, cyle w zmysle neoklasicizma, jednore formy.

Pariska basnica Marie de Vaux Phalipau, kotraž čuješe so ze serbskej kulturu zwjazana,  inspirowaše Marca Delmasa ke kompozitoriskemu rozestajenju ze Serbami. Wulkotny to připad, zo předstaji nětko młody husler Ludwig Balser jeho „Rapsodie Lusacienne“ za wiolinu a orchester na instrumenće Pariskeje dźěłarnje Gand & Bernadel z lěta 1887. Młody hudźbnik hudźeše hižo na někotrych z najwjetšich jewišćow swěta – lisćina saha wot Berlinskeje filharmonije přez Hudźbne towarstwo Wien hač k Victoria Hall w Singapurje – a móžeše jako lawreat 26. wubědźowanja Němskeho hudźbneho instrumentoweho fondsa tutón wosebity instrument přijimać. Koncert při Sprjewi zahaji so z uwertiru „Błótowskeje operety“ Detlefa Kobjele.