Oratorij "Podlěćo"

Składnostnje Serbskeho ewangelskeho cyrkwinskeho dnja smědźa so wopytowarjo na rědko hratu twórbu ze serbskich hudźbnych stawiznow wjeselić. Orchester Serbskeho ludoweho ansambla kaž tež chór 1. serbskeje kulturneje brigady prezentujetej pod nawodom cyrkwinskohudźbneho direktora Friedemanna Böhme oratorij "Podlěćo" Handrija Zejlerja a  Korle Awgusta Kocora. Jako spěwni solisća wustupuja Romy Petrick (sopran), Mira Walerych-Szary (alt), Mikołaj Jan Walerych (tenor) a  Johannes Hochrein (bas). 
Nas móhło dźensa dźiwać, zo Zejlerjowy poetiski cyklus “Počasy” z pjeć dźělow wobsteji, hdyž dźě smy zwučeni na rjadowanje lěta do štyrjoch počasow. Dokelž pak měješe Handrij Zejler wjele štučkow napisanych, kotrychž so nochcyše wzdać, stwori wón jednorje lyrisku pěseń na „pjaty“ počas. “Podlěćo” je dźě wony čas, kiž wjaza nalěćo z lěćom, čas rozkćěwa z časom zrawjenja, čas wotućenja přirody z časom žnjow. Jako lubowarjej přirody běše Zejlerjej tuta doba najbliša. Jeho basnje zhudźbni Kocor w lěće 1883  a tak nasta wulkotny oratorij, kiž dožiwi tři lěta pozdźišo prapremjeru w Budyskim “Lauec hotelu” (dźensniša póšta). Pěseń wobsteji z třoch dźělow a je samo najcentralniši dźěl (abo: srjedźišćo abo wjeršk) cyłeho cyklusa “Počasy”. Ćežko zrozumliwe potajkim, zo so tutón oratorij tak zrědka w cyłku spěwa. Tuž njeměli zajimcy šansu skomdźić, oratorij w rjanej atmosferje Michałskeje cyrkwje dožiwić. Zastup je darmotny. Prosymy wo pjenježne dary.